İNDİRMEK İÇİN TIKLAYINIZ

Sniper temalı bir oyun oynamayalı uzun süre olmuştu. Sniper Elite'in ardından yıllar geçti. Başta Call of Duty olmak üzere birçok FPS'nin bazı görevlerinde keskin nişancı kimliğine büründük, ama nereye kadar? Ne zaman tamamıyla bu stili kullanabilecektik? Kurşun seslerini, gökgürültüsüne karıştırarak hayalete dönüşebilecektik? İşte vakti geldi. Sniper Elite, adından da anlaşılacağı üzere sadece işinde uzman kişilerden oluşmuş ekipleri bünyesinde barındırıyor. Tropik adalarda deniz, kum, güneş ve biraz da düşman. Belki darbeci bir yönetim, belki de yasadışı bir yapılanma. Bu o kadar da önemli değil. Sonuçta bize ne görev veriliyorsa, onu yapmakla görevliyiz. Ghost Warrior'da Sgt. Tyler Wells'i yönetiyoruz. 

Eğitim şart

Oyunumuza öncelikle eğitim görevleriyle başlıyoruz. Silah ve mermi alıp, ilk atış talimleriyle tahta hedefleri dövdükten sonra, sıra diğerlerine geliyor. Tabii ki, "ben zaten uzman biri değil miyim, bu tip basit talimlere ne gerek var" derseniz de, eğitim bölümünü geçip operasyonlara adım atabilirsiniz. Yine de ilk görevimiz boyunca eğitimlerin devam ettiğini görüyoruz. Gizlenme, tırmanma, silah kullanma teknikleri ve arkadaşınızla koordineli bir ilerleyişin devamlılığını sağlıyorsunuz. Bundan sonrası kurşunların görevi.





Ghost Warrior'da ilk amaç, gizlenmek. Hedefiniz ne olursa olsun mutlaka gizlenmelisiniz. Yüzdeleme yapmak gerekirse, oyunun % 70'lık kısmının gizlenmeye dayalı olduğunu söyleyebiliriz. Zira görünürseniz kısa sürede kurşun yağmuruna tutuluyorsunuz, tüm düşmanlar birbirine haber veriyor ve eğer o görevde "gizlilik" zorunlu kılındıysa, başarısız oluyor ve en baştan başlıyorsunuz. Gelelim diğer hususa, yani silah kullanmaya. Genellikle keskin nişancı tüfeğimizde susturucu var. Bunun haricinde susturcu takılı bir tabanca ve bir de bıçağa sahibiz. Kimse görmediği takdirde istediğinizi öldürün, ama görürlerse iş değişiyor.

Gizlen gizlen, nereye kadar?

Bazı görevlerde keskin nişancı kimliğimizi askıya alıp, dolaptan komando giysilerimizi çıkarabiliyoruz. Örneğin bir petrol istasyonu görevi var. Denizde hücum botuyla ilerliyor ve bu tesise varıyorsunuz. Yanınızda komando arkadaşlarınız, hepinizin elinde de otomatik silahlar var. Gizliliğe gerek yok, sadece öldürmeli ve hayatta kalmalısınız. Bu da oyun içinde farklı bir tat oluşturmuş.
Arkadaşlarımız her ne kadar bizimle olsa da, akılları farklı yerlerde. Çoğu kez bizi bekliyor, öylece duruyorlar. Ölüyorum, gel kurtar diyecek duruma gelseniz dahi kılları kıpırdamıyor. Neyse ki düşmanlarımızın da zekâları pek gelişmiş değil. Tehlike boyutunu özetlemişken, sağlık sisteminden de bahsedelim. Eğer yara alırsak bir süre dinlenmeliyiz. Bu, bizi belirli seviyeye kadar iyileştirecektir, ancak devamı için de serum kullanmalıyız.

Dağ, bayır, ova demeden...

Hareket edebileceğimiz geniş bir alan var. Bazı bölgeler gizli perdelerle çevrilse de ilerlemek için farklı rotalar belirleyebiliyoruz. Böylelikle bazı düşmanlarınızı öldürmenize bile gerek kalmıyor. Şahsi kararlarınız ya yaşamanıza, ya da ölmenize sebebiyet veriyor anlayacağınız. Vuruş hissinden bahsetmemiz gerekirse, iyi düzeyde olduğunu söyleyebiliriz. Headshot yaparsanız, düşmanlar da deyim yerindeyse takla atıyor. Zati bu tip vuruşlar, özel statüde görüldüğü için bazı sinematik açılar da hazırlanmış. Zaman yavaşlıyor, namlunun ucundan çıkan mermi yavaş yavaş düşmana yaklaşıyor ve son olarak vurulma anıyla işlem tamamlanıyor. Bu gayet hoş, ancak kötü yanı da var.




"Artiz mi? Ne artizi? Artiz ne arar burada?"

Diyelim ki karşınızda iki kişi var ve henüz sizi görmediler. İkisini de rahatlıkla öldürebilirsiniz, ama bazen bu o kadar da kolay olmuyor. Az evvel bahsettiğim "zamanın yavaşlaması", siz ilk adamı vurduğunuzda devreye giriyor, güzel bir ara sinematikle sona eriyor, ama bu esnada diğer adam uyanıyor ve başarısız oluyorsunuz. Halbu ki ara sinematikler olmasa, ikisini de kolayca öldürebilirsiniz. Bunlardan hariç siz de shift tuşuna basarak nefes tutabilir ve sağlıklı atışlar yapabilirsiniz.

Bana tropik bir tablo çiz, kaplamaları iyi olsun

Grafikler genel olarak iyi, ama detaya indiğimiz de pek de yüksek not alır cinsten değil. Bazı tasarımlar ve kaplamalar yıllar öncesinden kalma. Karakter animasyonları, fizik efektlerinin de iyi olduğu söylenemez. Harita tasarımları güzel görünürken, ışık efektleri de güzel bir etki bırakmış. Müzikler pek çeşitli değil, bu sebeple kısa süre sonra işkence halini alabiliyor. Diğer işitseller ise iyi.

Oyunumuz, 12 kişiye kadar çoklu oyuncu desteği sunuyor. V.I.P, Team Deathmatch ve Deathmatch, oynayabileceğiniz multiplayer modlar. Seçebileceğiniz sınıflar da hali hazırda sizi bekliyor, kendiniz kişiselleştiremiyorsunuz. Çoklu oyuncu haritalarının güzel olduğünu ve keskin nişancılar için saklanacak güzel noktalar olduğunu ekleyelim. Lakin tüm oyuncular bir köşeye saklayıp da rakiplerinin av olmasını beklerse, bu boş bir oyun deneyimine yol açabilir. İş biraz da kullanıcıların taktiklerine bakıyor. Sonuç olarak Sniper: Ghost Warrior, güzel bir oyun, ancak çok daha iyi olabilirdi. İrili ufaklı hatalar ve bazı özensizlikler, onu olması gereken noktadan aşağıya çekiyor.